Jedno oko na Maroko
Jak byłem mały i widziałem na ulicy kogoś niewidomego, bez nogi, bez ręki, na wózku, kogoś tak białego, że jakby bez koloru, całego w tatuażach, bardzo grubego, umięśnionego. szarpałem mamę, szarpałem tatę, za nogawkę, za rękaw.
- A dlaczego ten Pan, ta Pani. - pytałem podekscytowany.
I się gapiłem.
Gapiłem.
Gapiłem.
I przeważnie zamiast
odpowiedzi otrzymywałem pouczenie w rodzaju: - Nie wolno się tak gapić.
- Dlaczego?
- Bo temu komuś może się zrobić przykro.
Ale moje zaciekawienie było tak przemożne, że nie byłem w stanie się przestać gapić, więc rodzice zabierali mnie siłą. A wtedy i tak nie przestawałem pytać.
- A dlaczego ta Pani nie ma nogi, ręki, jest taka gruba?
- Dlaczego jest na wózku?
- Czy te tatuaże coś znaczą?
- Dlaczego niewidomi noszą czarne okulary?
- Czym różnią się bliźniacy?
- Czy ktoś kto nie ma rąk może jeździć samochodem, a ktoś kto nie ma nóg rowerem?
- A czy to jest w ogóle Pan czy Pani?
- Nie wiemy, nie wiemy, nie wiemy.
Teraz gdy jestem tatą te same pytania słyszę od swoich dzieci. I wtedy mówię: - Podejdź i zapytaj.
Bo moim zdaniem nie ma lepszego sposobu, żeby się dowiedzieć.
- Ale my się wstydzimy.- No to chodźmy razem.
Ta książka jest zapisem takich właśnie spotkań.
Ta książka jest również o tym, żeby się nie bać pytać. W ogóle żeby się nie bać ludzi. Bo oni nie gryzą.
Tomasz Kwaśniewski
Odpowiedzialność: | Tomasz Kwaśniewski, Anna Bedyńska. |
Hasła: | Tolerancja Reportaż polski - 21 w. Wydawnictwa dla dzieci |
Adres wydawniczy: | Warszawa : Czarna Owieczka, cop. 2013. |
Opis fizyczny: | 63 s. : il. kolor. ; 22x24 cm. |
Uwagi: | Na okł.: Pierwsza reporterska książka dla dzieci! |
Przeznaczenie: | Wiek: 4+. |
Skocz do: | Inne pozycje tego autora w zbiorach biblioteki |
Dodaj recenzje, komentarz |
Sprawdź dostępność, zarezerwuj (zamów):
(kliknij w nazwę placówki - więcej informacji)